دانشگاه شیراز| دانشکده هنر و معماری | بخش معماری |بخش هنر| گروه گرافیک| گروه فرش
ریشه معنایی شهرسازی (urbanism) از مدنیت، به نظم کشیدن امور شهری (انتظام فضایی شهر) و شکوفایی زمینه‌های شهروندی نشأت می‌گیرد. درست دیدن، دقیق ادراک کردن و خلاقانه طراحی نمودن بر اساس اصول و قواعد علمی پایه‌های اولیه و سنگ بنای فکری و فرایند عملی شهرسازی است. شهرسازی به مثابه «هنر سنتز» یا هنر سازماندهی شهرها موضوعی است که نگرانی های حوزه‌های مختلف علمی را شامل می شود بر این اساس ماهیت چندگانه آن نیازمند رهیافتی است که مفاهیم و تعاریف پیچیده را تفسیر و تبیین نماید. شهر محصول یک توسعه تاریخی است. شهر مظهر نظم و کیفیت بخشیدن به محیط است. شهر محصول الزامات زندگی امروزی و بازتاب گذشته است. مقوله‌های عملکردی، زیبایی‌شناسی، تأمین منافع عمومی، تدوین ضوابط و مقررات جهت تنظیم روند ساخت و ساز و آینده‌نگری در حوزه شهرنشینی محورهای اصلی آن را تشکیل می دهند. شهرسازی در بردارنده طیف گسترده‌ای از پروژه‌های توسعه ملی، منطقه‌ای و محلی و مقیاس‌های متنوع کاری از ساماندهی چند بنا تا آمایش سرزمین است. شهرسازی شهر را به منزله موضوعی جهت تفکر و مفهوم‌سازی، تجزیه و تحلیل و مداخله عملی بر اساس اصول و قواعدی علمی در سه سطح تفکر، طراحی و اجرا می‌داند.
مقاطع رشته شهرسازی در دوره‌های کارشناسی (مهندسی شهرسازی)، کارشناسی ارشد (برنامه‌ریزی شهری، طراحی شهری، برنامه‌ریزی منطقه‌ای و مدیریت شهری) و دوره دکتری شهرسازی قابل تعریف است. بر این اساس به تناسب نیازمندیهای جامعه امکان بسط و گسترش گرایش‌های مختلف دوره‌های مقطع کارشناسی ارشد موجود است.
اهداف رشته شهرسازی:
هدف رشته شهرسازی تربیت دانش‌آموختگانی است که ضمن واکاوی مسائل و مشکلات شهری قادر به تحلیل و ارائه راهکارهای عملی جهت حل موضوع و یا ارتقاء سطح کیفی آن هستند. ماهیت میان رشته‌ای شهرسازی نیازمند پرورش متخصصینی است که دارای قدرت لازم جهت مدیریت خردمندانه پروژه در حوزه‌های نظری و عملی مرتبط باشند. طرح مسأله، چگونگی پردازش و ارائه طرح، روند سیستماتیکی است که در حوزه‌های پژوهشی و حرفه‌ای مبنای کار شهرس