نشست تخصصی نسبت نظام نقلیه عمومی با زندگی پیاده در شهر با حضور پروفسور حبیب آگهی عضو محترم هیات علمی دانشگاه شیراز و رئیس مرکز تحقیقات و حمل و نقل دانشگاه ، دکتر قائدی رئیس کمسیون حمل و نقل شورای شهر شیراز و دکتر منصوری عضو هیات علمی دانشگاه تهران و دکتر حبیبی معاون آموزشی و تحصیلات تکمیلی و عضو هیات علمی بخش معماری در بعد از ظهر روز دوشنبه 23 اردیبهشت ماه با حضور جمعی از علاقه مندان در دانشکده هنر و معماری برگزار گردید.
دکتر حبیبی ضمن خوش آمد گویی به حاضرین و تبریک ماه مبارک رمضان با بیان خلاصه ای از دو نشست قبلی با موضوع نسبت زندگی پیاده و منظر طبیعت در شهر بیان کرد : برای دستیابی به اهداف منظر در راستای زندگی پیاده در شهر باید سرعت را در شهر تنظیم کنیم . ایشان افزود : تنظیم سرعت زندگی پیاده در شهرو نسبت سرعت زندگی با مراودات شهری می تواند منجر به این شود که عناصر انتخابی در شهر برجسته تر شود و به این ترتیب رویکرد در طراحی محیطی شهری به یک نسبت منطقی دست پیدا می کند.
ایشان همچنین در بیان مباحث مطرح شده در نشست دوم با موضوعیت نسبت گردشگری با زندگی پیاده بیان کرد: در واقع تعریفی نوین از گردشگری در شهر با رویکرد منظر ارائه شده است که با تعریف کلاسیک فاصله دارد.ایشان افزود: در تعریف کلاسیک که با اصل گردشگری در شهر وجود دارد، گردشگر فردی است که از یک محیط خارج از شهر به یک محیط دیگری در شهر و به قصد یک موضوع تفریحی سفر می کند .
دکتر حبیبی در ادامه با نگاه نوینی که در نشست دوم در رابطه با گردشگر مطرح شده بود بیان کرد : این تعریف متفاوت است و گردشگر به یک مسافر از نقطه ای خاص به داخل شیرازمربوط نمی شود ،بلکه به شهروندان یک شهر می توان نسبت پیدا کند و همچنین منظر روزمره شامل فرهنگ آداب و رسوم و سنن و زندگی کاری یک فرد می تواند در درون یک شهر شامل امر گردشگری شود به گونه ای که با حرکت در شهر حظ ادراکی و بصری را از شهر ببریم.
در ادامه هر یک از اساتید به بیان نقطه نظرات خود در این بحث پرداختند . همچنین دکتر حبیبی در یک جمع بندی کلی از مسائل مطرح شده در این نشست بیان کرد: برای دستیابی به یک رویکرد منظم و منسجم به جهت اینکه بگوییم ، تنظیم نسبت پیاده و نظام نقلیه به چه ترتیبی می تواند شکل بگیرد باید به سه مورد خیلی مهم توجه نماییم.
ایشان افزود : در واقع نظام پیاده زمانی می تواند نسبت خود را با نظام نقلیه تنظیم کند که یک شبکه حمل و نقل عمومی را در خدمت خودش داشته باشد و صرفا به برخوردهای موضعی در خصوص شکل گیری مسیر های پیاده محور بدون در نظر گرفتن حمل و نقل عمومی اکتفا نکنیم.
دوم اینکه کاربری زمین مناسب و متناسب با رویکرد محله محور در دستور کار برنامه ریزی شهری قرار گیرد. دکتر حبیبی با توجه به موارد بحث شده مطرح کرد: در واقع نوع فراگیری کاربرها در محیط های شهری به همان میزان که مفید است ، می تواند آسیب های جدی به تنظیم نسبت این دو مبحث بزند. مانند مثال هایی که در سطح شهر های مختلف می توانیم به وفور ببینیم. ایشان در ادامه افزود: امروزه در تجاری های خیلی بزرگ که در بخش های ازسطح شهرها شکل می گیرد ، اساسا این نظام را به خطر می اندازد.
دکتر حبیبی با اشاره به نکته سوم مطرح شده در این نشست بیان کرد: تعریف فعالیت چندگانه و چند ترکیبی در فضاهای عمومی شهری می تواند به کیفیت توسعه کمک نماید. در واقع نظام فعالیت چند ترکیبی در محیط های شهری می تواند منجر به توسعه ای شود که حس تعلق به مکان و سر زندگی و کاربری اجتماعی را تقویت نماید.
در پایان این نشست تخصصی جلسه پرسش و پاسخ با اساتید و دانشجویان برگزار گردید.