فضاهای آموزشی از دیدگاه کیفیت محیطی و ارزش بصری، در ایجاد تعلق خاطر به محیط، بسیار اثر گذارند. در ساختمان شماره 2 دانشکده هنر و معماری ؛ آشفتگی‌های بصری بر روی درب کلاس‌ها و آتلیه‌ها، با وجود تعدد اعداد و نوشته‌ها، اعلانات و جدول برنامه‌ها، ناخوشایند می‌نمود. عدم وجود نشانه‌های بصری بدون توجه به معیارهای زیبایی شناسی مورد نقد دانشجویان معماری قرار گرفت و موجب شد در مهر ماه 1402 طرحی از طرف انجمن علمی بخش معماری مبنی بر نامگذاری آتلیه‌ها و کلاس‌های بخش معماری پیشنهاد شود و تابلوهایی بر اساس نام‌ها (نه شماره‌ها) با مسئولیت خانم دکتر ساناز حائری (مشاور انجمن علمی بخش معماری) طراحی و نصب شود. طرح با مشورت آقای دکتر صادقی (رییس وقت دانشکده هنر و معماری)، دکتر عبدی (معاون وقت آموزشی دانشکده)، دکتر حبیبی(رییس بخش معماری) و دکتر شعله (رییس بخش شهرسازی) مورد بررسی و در نهایت مورد موافقت قرار گرفت.
نامگذاری آتلیه‌ها و کلاس‌ها با توجه به واحد درسی، نوع چشم انداز و کیفیت فضا مورد توجه دانشجویان قرار گرفت و پس از نظر سنجی‌های شفاهی متعدد، اسامی اولیه‌ای انتخاب شد و به عنوان پیش طرح بر روی درب‌ها نصب گردید که با استقبال خوبی از سوی دانشجویان و اساتید مواجه شد. شایان ذکر است که برگه نظرسنجی مبنی بر ارائه نظرات و اسامی بیشتر، نیز در کنار آن قرار گرفت. به تدریج در طی دو ترم تمامی فضاها نامگذاری شده و به پیشنهاد چند نفر از دانشجویان خوش ذوق، گرافیک‌های ساده‌ای در کنار اسامی قرار داده شد. اسامی آتلیه‌های مورد استفاده دانشجویان شهرسازی نیز با همکاری انجمن علمی شهرسازی پیشنهاد و انتخاب گردید.
از مهر ماه 1403 طراحی تابلوها با همکاری دکتر ساناز حائری و مهندس سینا اشکانی آغاز شد. از آنجا که در طراحی تابلوها توجه به نشانه‌های بصری از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بود، بیانیه‌ای بصری مبنی بر «تداوم عمر تماشا» مد نظر قرار گرفت و در نهایت پس از بررسی نشانه‌های مینیمال و ساده متعدد؛ «پرنده» به عنوان نمادی از پویایی و حرکت در فضاهای شهری و معماری و منظر انتخاب شد.
اتودهای اولیه آغاز و پس از طراحی و تهیه نقشه‌های مربوطه، تابلوها بصورت ماکت‌های اولیه ساخته و مورد نظر سنجی شفاهی قرار گرفت. در مدت زمان 4 ماه طراحی به اتمام رسید. در مجموع80 طرح اتود و 25 ماکت ساخته و در نهایت 18 طرح برای 18 فضای آموزشی انتخاب شد. طرح‌ها برای ارائه در کارگاه برش لیزر با فلز آماده گردید و هماهنگی لازم با اپراتور در طی دو هفته تداوم یافت و سرانجام تابلوها ساخته و برای رنگ آمیزی به کوره مخصوص انتقال یافت. سرانجام پس از 18 ماه تلاش مداوم، در تاریخ 22 دی ماه نصب تابلوها آغاز شد.
علاوه براین، ازآنجا که هدف از این طرح، حذف آشفتگی‌های بصری بود، جدول برنامه هفتگی کلاس‌ها نیز به صورت QR CODE در یک پلاک خوانا و کوچک ارائه شد.
خانواده هنر و معماری از خانم دکتر حائری و گروه همکاران ایشان که در پیشبرد این طرح تلاش فراوان داشتند، بی نهایت سپاسگزار است. باشد که با همت والای چنین استادان و دانشجویان فعال و خوش فکری شاهد به بار نشستن هر چه بیشتر پروژه‌های زیبا سازی فضا، در سطح دانشگاه بزرگ شیراز باشیم.
