فارس، سرزمین میراث دیرپای کهن بوم ایران است. ازآغازین آثارآریاییان قراریافته درفارس، تا میراث فرهنگی و معماری هخامنشیان و ساسانیان؛ و از آمیختن فرهنگ اسلامی با این میراث، وشکل گیری آثار ایرانی-اسلامی، اندوخته ای غنی و بی بدیل در این خاک زرخیز، تداوم یافته است. شیراز، طی هزاره اخیر، محل تمرکز والاترین نمودهای فرهنگ و هنرایرانی- اسلامی بوده، و آوازه ی هنر و هنرمندی مفاخر این شهر، تا اقصی نقاط ایران بزرگ، وجهان دیروز و امروز، راه یافته است. با تکیه بر پشتوانه ای چنین برجسته و افتخار آفرین، و به منظور آموزش نسل جوان در راه اشاعه این فرهنگ غنی، و تدارک دستمایه ای پرمحتوا دراستفاده از میراث هنری، معماری و شهرسازی سرزمین فارس، دانشکده هنر و معماری دانشگاه شیراز، فعالیت خود را ازسال 1373 آغاز نمود.

در نخستین گام، بخشی ازفضای دانشکده ادبیات و علوم انسانی، پذیرای حضور دانشکده هنر و معماری بود. با گسترش دامنه ی فعالیت دانشکده و نیاز به  فضای کالبدی وسیع تر، بخشی از فعالیت های کارگاهی به دانشکده مهندسی انتقال یافت، تا سرانجام، ازمهرماه سال 1377 دانشکده هنر و معماری به دانشکده ای مستقل تبدیل گردید، و بخش های هنر، معماری وشهرسازی در قالب ساختار دانشگاه شیراز برخوردار از امورآموزشی، پژوهشی وفرهنگی- دانشجویی تکوین پیدا کرد.

مکان کنونی دانشکده هنرومعماری که ازسال 1379 به این مهم اختصاص یافته، حاصل همت والا وگشاده دستی واقف بزرگوار و خیرخوشنام شیرازی، آقای احمد نادر کاظمی است. دانشکده هنرو معماری ازهمان سال تاکنون در این فضای زیبا و فاخر به فعالیت ادامه می دهد. طی این مدت با احداث ساختمان های جدید، فضای آموزشی آن توسعه ای چشمگیر یافته و با کوشش بی وقفه اعضاء هیات علمی و کارکنان پرتلاش  و دانشجویان، دانشکده به قطب علمی وپژوهشی یگانه ای در رشته های مختلف در بخشهای هنر، معماری و شهرسازی، در مقاطع مختلف تحصیلی دانشگاهی به ویژه تحصیلات تکمیلی، تبدیل شده است.